جهانی شدن، دین و الهیات تسلیمی در روابط بین الملل

مفهوم الهیات تسلیمی با تبدیل رئالیسم خام به رئالیسم انتقادی و پیش کشیدن مسأله سقوط و نجات و ربط آن با جامعیت دین در فرایند جهانی شدن مورد قبض و بسط قرارگرفته است. الهیات تسلیمی با وجه تمایز خاصی از پلورالیسم دینی، شمولگرایی و دیگر قرائتهای دینی تعریف شده است؛ بدین قرارکه فارغ از اسامی و ظواهر مادی، تمکین و تسلیم در برابر یک اراده برتر و حق، ملاک رستگاری و نجات است نه یک دین خاص. البته نجات و رستگاری در عین پیوستگی، دو مقوله جدا از هم م یباشند که ارتباطی طولی با هم دارند. همچنین در بین ادیان و مکاتب موجود، همسانی وجود ندارد. یک دین، جایگاهی برتر، بهتر و جام ع تری به نسبت دیگر ادیان و مکاتب داراست. از طرفی انسا نهایی که وضعیت و امکان پذیرفتن یک دین جامع و برتر داشت هاند و به آ نها عرضه شده یا تمهیدات و بستر لازم و کافی برای رسیدن به حق در اختیارشان قرار داده شده است، بیشتر از دیگران درمعرض پاسخ گویی و سقوط م یباشند. در نهایت الهیات تسلیمی برآن است تا در فرایند جهانی شدن، فضایی برای درک اصول راستین معارف دینی فراهم نماید. سؤال اصلی مقاله این است که جهانیشدن چه تاثیری بر الهیات تسلیمی داشته است؟ فرض اصلی مقاله نیز بر این استوار است که جهانی شدن در حوزه دین، امکان و زمینه تأثیرگذاری الهیات تسلیمی به گفتمان واحد و وحدتبخش را بین ملتها فراهم میکند. هدف این مقاله بررسی ارتباط الهیات تسلیمی با پلورالیسم دینی در پروسه جهانیشدن م یباشد. جم عآوری اطلاعات کتابخانه ای است.